« اتاق فکر»، کمبود بزرگ و نیاز حیاتی ورزش(نکته ورزشی)
سرویس ورزشی-
قرار بود - و ان شاءا... هنوز هم هست- که بعد از پایان بازیهای آسیایی جلسات و یا کمیتههایی برای بررسی عملکرد ورزش ایران در این رقابتها و به امید کاهش معایب و ضعفها و تقویت نقاط قوت و افزودن بر نقاط مثبت ورزش تشکیل شود که تاکنون خبر موثقی درباره شروع این جلسات یا تاریخی که قرار است این جلسات کار خود را آغاز کنند، در دست نیست.
آنچه مسلم است- و در آن تردیدی وجود ندارد- تشکیل این جلسات علمی و کارشناسی حتما به نفع ورزش و رفع اشکالات آن است و به همین دلیل در کشورهای صاحب ورزش اینگونه جلسات نه به طور مقطعی که به طور پیوسته و دائمی فعال است و به اصطلاح «دال و ذال» اتفاقات و نتایج و افتوخیزهای آن را زیر ذره بین کارشناسان و اهالی فن دارند و البته نتایج آن هم روی روند کلی ورزش کشورشان ملموس و بیش از هرجا در میادین جهانی و قارهای هویدا و آشکار میشود.
وجود اینگونه جلسات کارشناسی و جدی که قصد نمایش و سرِکارگذاشتن کسی را ندارد و واقعا به دنبال یافتن راههایی برای پیشرفت ورزش است، به طور طبیعی به مذاق جریانات فرصتطلب و آویزان و منفعتجویی نیست که از قبل ورزش کشک خود را میسابند و منافع و جایگاهی که لیاقتش را ندارند، میجویند. نه اینگونه جلسات، بلکه هر تصمیم و اقدام و ابتکاری که به نفع ورزش است و امکان دارد «وضع موجود» را بهبود بخشد، چون حتما با منافع این جریانات مزاحم در ورزش سازگاری ندارد، به لطائف الحیل و با امکاناتی که در اختیار دارند- خاصه رسانههایی که در آن نفوذ کردهاند- با راه انداختن هو و جنجال و بحثهای انحرافی مانع از انجام و عملی شدن آنها میشوند.
بارها نوشتهایم که ورزش ما مدتهای مدیدی است که با مشکلات و گرفتاریهایی مواجه و درگیر است که مانع از حرکت روان و بیمزاحم و شتابگیری منطقی آن به سمت تحول و پیشرفت و بهتر و بهتر شدن آن میشود. چندی قبل به مناسبت در پیش بودن مسابقات فوتبال جام ملتهای آسیا، نوشتیم که تا این مشکلات و موانع مخل و مزاحم وجود دارند، مدالآوری و قهرمانی در میادین مختلف باید در اولویت بعدی مسئولان ورزش باشد و اولویت اصلی آنها باید قطع و کنارزدن جریانهایی باشد که این موانع و مشکلات دستوپاگیر را بر سر راه ورزش ایجاد میکنند.
همین چند روز پیش سرمربی یکی از تیمهای مطرح کشورمان در مصاحبهای رسمی و رسانهای، از فعالیتهای جریان رسانهای گفت که علیه تیم او سمپاشی و تخریب میکند. وجود چنین جریانات تخریبگر و مخل برای آنها که با چموخم این ورزش آشنا هستند، اصلا امری عجیب و غیرعادی نیست. سالهاست ورزش مستعد ایران و رشتههای جذاب و پرطرفداری مثل فوتبال از دست این باندها و عناصر مزاحم و باجخواه که بعضی از رسانهها را پایگاه خود قرار داده و دامنه نفوذ خود را تا «صدا» و علیالخصوص «سیما» هم گسترش دادهاند، با موانع بزرگ در راه سلامت اخلاقی و فرهنگی و پیشرفتهای فنی مواجه شده است.
سالهاست دلسوزان و کارشناسان به سهم خود بر سر مسئولان ورزش و دستگاه ذیربط فریاد میزنند که فوتبال را از دست و شر این باندها و جریانات که دیگر اسم و رسم و ماهیت و پایگاه رسانهای آنها بر همگان روشن و مشخص است برهانید، اما متاسفانه نه تنها توجهی به این هشدارها نمیشود که در کمال تعجب و تاسف شاهد بعضی از بده بستانها و «دل و قلوه»ستانی میان بعضی از مسئولان با این جریانات مخرب و بعضا مفسد هم هستیم!
تداوم و حاکمیت این وضعیت، کار را به جایی رسانده که ما میگوییم فعلا آنچه برای این فوتبال اولویت دارد نجات آن از چنگال آلوده و کشنده این باندها و عناصر آویزان و نفوذ کرده است و مقام و قهرمانی پیشکش و بسیاری از کارشناسان سالم و صادق صریحا اعلام میکنند که اگر در این وضعیت فوتبال ما جزو چهار تیم اول آسیا قرار بگیرد، شاهکار کرده است!
غرض آنکه ایجاد و تشکیل جلسات کارشناسی (و به اصطلاح اتاق فکر) چه به شکل مقطعی و چه به صورت دائمی و پیوسته از نیازهای ورزش است برای شناختن دردها و ضعفها و همچنین نقاط قوت آن و مهمتر از همه، شفافسازی واقعیات ورزش و در میان گذاشتن صادقانه آن با مردم و پاسخ به چراها و ابهامات و شبهاتی که درباره مسائل مختلف (مثلا از بلاتکلیفی مالکیتی استقلال و پرسپولیس بعد از چند دهه تا لاینحل ماندن مسئله باشگاهداری و منشا دخالتهای غیر مسئولانه و دهها ابهام و سؤال دیگر).
امیدواریم مسئولان فراتر و فارغ از روزمرگیها به اینطور مسائل هم فکر کنند و برای تشکیل «اتاقهای فکر»، البته نه با حضور عناصر مذبذب یا دلال یا رمال یا شارلاتان و... بلکه با حضور چهرههای خوشنام و باشخصیت و کارآشنا و... هر چه سریعتر اقدام نمایند. تشکیل کمیته بررسی نتایج بازیهای آسیایی میتواند شروع خوب و بهانه مناسبی برای این کار مهم و حیاتی باشد...